Sociale bewijskracht is een van de populaire overtuigingsprincipes van Cialdini. Dit principe speelt in op het feit dat mensen kuddedieren zijn. Mensen zijn eerder geneigd om gedrag te vertonen, wanneer anderen dat ook vertoond hebben. Vooral als die anderen vergelijkbare mensen zijn. Denk aan leeftijd, nationaliteit of geslacht.
Social media-buttons op websites zijn in dit kader een interessant geval. Er is eigenlijk geen site meer te vinden waar ze niet opstaan. Het moet de bezoeker makkelijk maken om de content te delen om zo in een rap tempo een groot bereik te creëren. Maar de knoppen hebben ook een belangrijk nadeel.
Het delen valt tegen
In de praktijk valt het delen vaak tegen bij kleinere blogs of websites. Daar wordt er sporadisch gebruikgemaakt van de sharebuttons, waardoor de aantallen blijven hangen op lullige nulletjes en eentjes.
En dat zorgt voor asociale bewijskracht. Bezoekers kunnen dit namelijk interpreteren als een negatief advies om de content te gaan lezen. “Want anders was deze wel vaker gedeeld,” denken ze misschien.
Belangrijk dus om te heroverwegen of de buttons wel voordelig uitpakken voor je website. Bij mijn eigen blogartikelen bleven de aantallen vaak steken op tien tot twintig shares. Voor mij een reden om ze eraf te gooien. Wat doe jij ermee?
Maud Ebbekink (ConsumPsy) zegt
Leuk en nuttig artikel Gijs.
Je hebt helemaal gelijk dat sociale bewijskracht ook negatief uit kan pakken. Let er dus goed op dat je de nadruk legt op gewenst gedrag van andere bezoekers.
Ik schreef er al eens een uitgebreid artikel over, omdat sociale bewijskracht ook nog op andere manieren TEGEN je kan werken ->
http://www.frankwatching.com/archive/2014/01/01/cialdinis-sociale-bewijskracht-gebruiken-pas-op/